Με μαγειρική σόδα και ξίδι προκάλεσε μιαν εντυπωσιακή χημική αντίδραση και την έκρηξη ενός «οικιακού» ηφαιστείου. Μόνο φρόντισε να υπάρχουν και πετσέτες γύρω!
ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΣ:
1. Μαγειρική σόδα 2. Ξίδι 3. Ένα δοχείο για να τα συγκρατήσει όλα μέσα. 4. Πετσέτες, χαρτοπετσέτες, ή ένα κομμάτι ύφασμα για να μη λερωθείς.
ΟΔΗΓΙΕΣ:
1. Αρχικά βάλε μαγειρική σόδα στο δοχείο. 2. Πρόσθεσε μια ποσότητα ξιδιού. 3. Παρακολούθησε την αντίδραση των δύο στοιχείων.
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:
Η μαγειρική σόδα αποτελεί βάση ενώ το ξίδι είναι οξύ. Όταν αλληλεπιδρούν, δημιουργούν το ανθρακικό οξύ, που είναι πολύ ασταθές. Για ένα καλύτερο αποτέλεσμα, μπορείς να τυλίξεις το δοχείο με μια χειροτεχνία που να το κάνει να θυμίζει αληθινό ηφαίστειο. Όρεξη να υπάρχει και το αποτέλεσμα θα είναι εντυπωσιακό.
Τρία μεγάλα αναστήματα. Τρεις διάνοιες σπινθηροβόλες, πανεπιστήμονες. Τρεις καρδιές ανδρείες, γενναίες. Είναι οι τρεις Ιεράρχες, οι προστάτες των γραμμάτων, που τους γιορτάζουμε στις 30 Ιανουαρίου, όλους μαζί. Γιορτάζουμε τρεις ψυχές υπέροχα άγιες: Τον Μέγα Βασίλειο, τον Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο.
Ο Μέγας Βασίλειος γεννήθηκε στη Νεοκαισάρεια του Πόντου το 330 μ.Χ.. Μεγάλωσε και ανατράφηκε μέσα σε χριστιανικό περιβάλλον, κάτω από τη φροντίδα της μητέρας του, Εμμέλειας. Όταν οι περίφημες σχολές της Καισάρειας δεν είχαν τνα του προσφέρουν τίποτα περισσότερο, ο Βασίλειος έφτασε στην ξακουστή Αθήνα. Τόση ήταν η φιλομάθειά του, που σπούδασε ιατρική, ρητορική, αστρονομία, γεωμετρία, θεολογία. Περισσότερο όμως προόδευσε στην αρετή και τη χριστιανική ζωή. Έτσι αρνήθηκε τη δόξα των ανθρώπων και τη φήμη του σοφού κι αφιερώθηκε στον Θεό. Έγινε ο γνωστός αρχιεπίσκοπος Καισαρείας, που έμεινε στην ιστορία ως Μέγας και ως Επίσκοπος της αγάπης, με τη γνωστή Βασιλειάδα. Στο έργο αυτό της φιλανθρωπίας αφιέρωσε όλα του τα πλούτη και όλη του τη ζωή, μέχρι την κοίμησή του το 350.
Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος ήταν φίλος και συσπουδαστής του Βασιλείου, συνομήλικός του. Σπούδασε κι έγινε κάτοχος όλης της γνωστής σοφίας. Γρήγορα όμως τ΄ άφησε όλα και αφοσιώθηκε στον Χριστό. Ως επίσκοπος της Ναζιανζού και ως Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως πολέμησε με ευγλωττία και γενναιότητα όλες τις αιρέσεις και κράτησε την πίστη μας ανόθευτη. Για την προσφορά του στην ορθοδοξία ονομάστηκε Θεολόγος» και είναι ο δεύτερος που παίρνει αυτόν τον «τίτλο» μετά τον ευαγγελιστή Ιωάννη. Λιγότερο γνωστό, αλλά αξιόλογο, είναι το ποιητικό του έργο, που σήμερα πολλοί το μελετούν και το θαυμάζουν.
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος γεννήθηκε λίγο αργότερα, γύρω στο 350, στην Αντιόχεια της Συρίας. Ο ξακουστός δάσκαλος Λιβάνιος τον προόριζε για διάδοχό του στην Αντιόχεια. Μα ο Ιωάννης προτίμησε να αφιερωθεί στον Θεό. Με φλογερά και δυνατά κηρύγματα έσπειρε το λόγο του Θεού σε πολλά μέρη αλλά και στην Κωνσταντινούπολη ως Πατριάρχης. Σε κάθε ομιλία του μαζευόταν πλήθος πολύ., Χάρη στην ευγλωττία του πήρε το όνομα Χρυσόστομος. Όμως οι εχθροί της αλήθειας, μεταξύ των οποίων και η αυτοκράτειρα, την οποία έλεγχε για τις αδικίες της, τον έστειλαν στην εξορία τρεις φορές. Την Τρίτη φορά πέθανε από τις κακουχίες, δοξολογώντας τον Θεό.
Τις ζεστές καλοκαιρινές ημέρες, για να δροσιστούμε, βάζουμε παγάκια στο ποτήρι με το νερό μας. Καθώς το νερό είναι θερμότερο από τον πάγο, ρέει θερμότητα από το νερό προς τα παγάκια. Ο πάγος απορροφά θερμότητα και λιώνει, από στερεός γίνεται υγρός. Όμοια, αλλά σε διαφορετική θερμοκρασία, λιώνει η σοκολάτα, όταν την αφήσουμε σε ζεστό μέρος και το κερί, όταν καίει το φυτίλι του. Η μετατροπή των στερεών σωμάτων σε υγρά ονομάζεται τήξη . Κάθε στερεό σώμα μετατρέπεται σε υγρό σε μια συγκεκριμένη θερμοκρασία, η οποία ονομάζεται θερμοκρασία τήξης. Το καθαρό νερό έχει θερμοκρασία τήξης 0 οC. Όση ώρα διαρκεί η τήξη, η θερμοκρασία διατηρείται σταθερή.Το αντίστροφο φαινόμενο, η μετατροπή ενός υγρού σε στερεό, ονομάζεται πήξη . Κατά την πήξη το σώμα αποβάλλει θερμότητα στο περιβάλλον. Όταν, για παράδειγμα, τοποθετούμε την παγοθήκη στην κατάψυξη, από το θερμότερο νερό αποβάλλεται θερμότητα στον πιο ψυχρό αέρα, που βρίσκεται μέσα στην κατάψυξη. Το νερό σταδιακά από υγρό γίνεται στερεό. Όση ώρα διαρκεί η πήξη, η θερμοκρασία διατηρείται σταθερή. Κάθε υγρό σώμα μετατρέπεται σε στερεό σε μια συγκεκριμένη θερμοκρασία, που ονομάζεται θερμοκρασία πήξης. Για κάθε σώμα οι θερμοκρασίες τήξης και πήξης είναι ίσες.
Η θερμότητα είναι παρούσα σε κάθε μεταβολή και σε κάθε έκφραση της ζωής μας.
Είναι η θερμότητα που παίρνουμε από τον Ήλιο αυτή που κάνει τη Γη αρκετά ζεστή, ώστε να υπάρχει ζωή.
Ζεσταινόμαστε ή κρυώνουμε ανάλογα με τη διαθέσιμη ποσότητα ενέργειας.
Οι πάγοι λιώνουν όταν παίρνουν θερμότητα και ανεβαίνει η θερμοκρασία τους και το νερό εξατμίζεται τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες.
Είναι η αύξηση της θερμικής ενέργειας στο σώμα μας που προκαλεί τον πυρετό όταν είμαστε άρρωστοι και η θερμότητα που κάνει τα σώματα να αλλάζουν χρώμα.
Τα σώματα, άλλα πολύ και άλλα λίγο, αυξάνουν τον όγκο τους όταν θερμαίνονται και γι’ αυτό πρέπει να αφήνουμε κενά ανάμεσά τους όταν θέλουμε να φτιάξουμε κατασκευές που να είναι ασφαλείς.
Η σημασία της θερμότητας έχει περάσει στην καθημερινή μας ζωή μέσα από την εμπειρία:
“Τις πιο θερμές ευχές μου!”, λέμε σε κάποιον που αγαπάμε.
“Είσαι ψυχρός απέναντί μου”, λέμε στον φίλο μας όταν νομίζουμε ότι έχει θυμώσει.
“Είναι κακός, ψυχρός κι ανάποδος”, λέμε γι’ αυτόν που δε συμπαθούμε.
